Zaproszenie do Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety
„Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza”- tak naprawdę wszyscy jak tu jesteśmy szukamy Boga, to jest nasz wspólny mianownik. Jesteśmy tu, bo tęsknimy za prawdziwą miłością, Bożą Miłością. Wpatrujemy się w Niego w świątyni na osobistej modlitwie i adoracji, by ujrzeć i doświadczyć Jego łaski i potęgi Jego działania. Przychodzimy do Bożego Domu, by słuchać Słowa Bożego, by karmić się Jego Ciałem, by sycić obficie nasze dusze najlepszym pokarmem.
Pewnie niejeden z nas zadaje sobie pytania: czego Bóg ode mnie oczekuje w tym życiu? Po co żyję? Co jest najważniejsze?
Nie tak dawno słuchaliśmy Ewangelii o tym, jak uczeni w piśmie zadali podobne pytanie Panu Jezusowi: „Nauczycielu, które przykazanie jest najważniejsze? ”
Pewien poszukujący Młodzieniec również przyszedł z nurtującym go pytaniem do Pana Jezusa: „co mam czynić, żeby osiągnąć życie wieczne?” Pan Jezus odpowiadał: „Zachowuj przykazania, te najważniejsze… Będziesz miłował Pana Boga swego z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich sił. A bliźniego, jak siebie samego.”
Znowu pytanie: „A kto jest bliźnim?” W przypowieści o miłosiernym Samarytaninie Pan Jezus dokładnie określił: to ten pokrzywdzony, pominięty, który sobie nie daje rady, bo cierpi i potrzebuje pomocy, mojego czasu i serca, opatrzenia ran balsamem mojej modlitwy… czeka na Lekarza – Boga.
Bardzo dobrze ten fragment zrozumiały św. Elżbieta patronka Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety, a także jego Założycielki – szczególnie – bł. Maria Luiza Merkert oraz rzesze Sióstr Elżbietanek… One czytając Ewangelię, tam gdzie mowa jest o Sądzie Ostatecznym znalazły i odkryły sekret pomagania!
„WSZYSTKO, CO UCZYNILILIŚCIE JEDNEMU Z TYCH BRACI NAJMNIEJSZYCH, MNIEŚCIE UCZYNILI” mówi Jezus do osądzonych…
Ależ byli zdziwieni, którzy usłyszeli skierowane do siebie słowa Pana Jezusa „Idźcie precz ode Mnie!”, bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść. Byłem spragniony, a nie daliście Mi pić. Byłem przybyszem, byłem nagi, chory, w więzieniu, a nie przyszliście Mi z pomocą. Pytali jeden przez drugiego: Panie, kiedy? No właśnie… Macie Mnie obok, blisko, w drugim człowieku, zdaje się odpowiadać Jezus.
Może winniśmy się bardziej modlić o miłosierne oczy? Św. Elżbieta, księżna odkrywszy ten sekret pomagania, zdejmowała insygnia władzy, bogate szaty i szła do biednych, by osobiście im pomagać własnymi rękoma. Mówili „dziwaczka”, ale św. Elżbieta szukała i odnajdywała Pana w potrzebujących i do śmierci została wierna tej posłudze.
W latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, ludzie świeccy /kobiety i mężczyźni/ zachwyceni tym elżbietańskim charyzmatem służenia drugiemu człowiekowi zaczęli dołączać do Wspólnoty naszej duchowości, by razem z Siostrami Elżbietankami docierać z pomocą do ludzi starszych, samotnych, chorych, ubogich oraz dzieci w ich własnych mieszkaniach.
8 XII 1993 r. Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w Rzymie zatwierdziła STATUTY Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety, to znaczy prawnie usankcjonowała istnienie Wspólnoty Apostolskiej, której działalność stanowi jakby „przedłużenie miłosiernych rąk naszej świętej Patronki na miarę naszych czasów i potrzeb”.
DUCHOWOŚĆ SĄSIEDZKA:
W ostatnim czasie trudno znaleźć dom, w którym nie ma chorego, czy kogoś kto potrzebuje pomocy. A nawet gdyby tak się zdarzyło, to nie szukając daleko, w sąsiedztwie są osoby samotne, starsze lub takie, które uwięzione z powodu choroby nie mogą opuszczać mieszkania, by załatwić podstawowe sprawy czy czynności codzienne. I tu jawi się przestrzeń do posługi dla członków Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety.
…Masz serce? Wiarę? Chcesz swój czas poświęcić Bogu? Proszę bardzo! Gotowe i takie proste!: zrobić zakupy, pomóc posprzątać, pobyć z człowiekiem, porozmawiać, pójść na spacer, coś naprawić /rola dla panów/, załatwić lekarza, sprowadzić księdza z sakramentami, pomóc spotkać się z Panem Bogiem na wspólnej modlitwie…
Wspólnota Apostolska św. Elżbiety jest więc Stowarzyszeniem osób świeckich, które korzystając z duchowego dziedzictwa Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety /istniejącego już 181 lat/ włącza swoje „chcę więcej dla Boga”, w realizację jego charyzmatycznego posłannictwa.
Co trzeba zrobić? Jakie są cechy kandydata?
- Mieć zdecydowaną wolę naśladowania Pana Jezusa i mieć pragnienie ścisłej z Nim więzi.
- Dawać świadectwo życia dla Chrystusa /tak jak św. Elżbieta/.
- Posiadać gotowość niesienia pomocy, poświęcenia czasu i sił cierpiącym niedostatek.
- Pamięć na słowa Pana Jezusa: „wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.
- Być odpowiedzialnym za swoje i innych zbawienie.
Jak to już wyżej było powiedziane, możliwe jest, że wielu z nas już znajduje się w realiach ciągłej pomocy drugiemu człowiekowi… My, Siostry Elżbietanki przychodzimy dzisiaj z propozycją duchowego wsparcia Waszych codziennych działań, propozycją wspólnoty osób, które mają podobne trudności. Wspólnota może być miejscem wymiany doświadczeń, wsparcia, duchowego nabierania sił, a nawet znalezienia osoby do pomocy, a na pewno umocnieniem osobistej relacji z Bogiem.
Pamiętajmy, że nawet najlepsze rozwiązania ludzkie, mogą się okazać nieskuteczne, jeśli nie będą oparte na Bogu. Pan Jezus powiedział „beze Mnie nic uczynić nie możecie”. Tak więc pójście do tych samych czynności w Imię Boże może się nagle okazać bardziej owocne.
I na koniec jeszcze taka refleksja: oto stoi przed nami kolejna szansa, oferta lub jak ktoś woli wybór. Obyśmy kiedyś, gdy zapukamy do bram nieba, jak te nierozsądne ewangeliczne panny, nie usłyszeli gorzkich słów Pana Jezusa: „Nie znam was! Nie mieliście dla mnie czasu…”. Dlatego zachęcam wszystkich do przemyślenia tematu i zapraszam, by dołączyć do Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety.
Siostra Maria Dobrosława
Wspólnota Apostolska św. Elżbiety jest stowarzyszeniem osób świeckich, które korzystając z duchowego dobra Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety włączają się w realizację jego charyzmatycznego posłannictwa. Potrzeba umożliwienia osobom świeckim takiej współpracy zrodziła się w Zgromadzeniu Sióstr św. Elżbiety w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. W tym samym czasie, przy wielu elżbietańskich Wspólnotach, spontanicznie zaczęły gromadzić się grupy wolontariuszy wspomagających w bardzo konkretny sposób charytatywną działalność Zgromadzenia. Wszystko to stało się powodem podjęcia starań o nadanie tym wspólnotom charakteru stowarzyszenia kościelnego funkcjonującego na wzór “trzeciego zakonu”. W 1992 roku, na XXI Kapitule Generalnej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety, opracowane zostały Statuty i ustalona oficjalna nazwa: Wspólnota Apostolska św. Elżbiety, a 8 grudnia 1993 roku Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego zatwierdziła Wspólnotę jako stowarzyszenie życia apostolskiego.
Wspólnotę Apostolską św. Elżbiety tworzą osoby świeckie, kobiety i mężczyźni, pozostające w ścisłej łączności ze Zgromadzeniem Sióstr św. Elżbiety. Do głównych motywów nawiązywania przez laikat bliższej łączności ze Zgromadzeniem można zaliczyć:
- pragnienie uczestnictwa w duchowości Zgromadzenia,
- poczucie przynależności do wspólnoty,
- jasno określone możliwości chrześcijańskiego zaangażowania.
Za każdą grupę Wspólnoty Apostolskiej odpowiada wydelegowana do tego siostra. Jej zadaniem jest m. in. towarzyszenie na drodze formacji poszczególnych członków oraz dbanie o duchowy rozwój całej grupy. Członkowie Wspólnoty po odpowiednim przygotowaniu składają przyrzeczenia. Aktualnie w całym Zgromadzeniu, istnieją 24 grupy Wspólnoty Apostolskiej. Łącznie Wspólnota posiada ok. 500 członków, z których prawie 300 osób złożyło już przyrzeczenia.
W Prowincji Wrocławskiej istnieją Wspólnoty Apostolskie św. Elżbiety, które funkcjonują przy następujących domach zakonnych:
Dom Prowincjalny Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
ul. św. Józefa 1/3
50-329 Wrocław; tel. 71/321-28-35;
wspolnota.apostolska.w-w@wp.pl
Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
ul. Kombatantów 9
57-350 Kudowa Zdrój; tel. 74/ 866-13-99
Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
ul. Pszczelarska 5
52-210 Wrocław Ołtaszyn; tel. 71/ 368-10-84
Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
ul. 11 Listopada 26
68-200 Żary; tel. 68/ 374-68-81