Wspólnota Apostolska

We Wrocławiu, podczas jednej z konferencji Zarządu Prowincjalnego (1988 r.), postanowiono nadać konkretną formę organizacyjną luźnej grupie świeckich współpracowników. Osoby te, poprzez swoje zaangażowanie, śpieszyły z pomocą materialną i duchową do ludzi starszych, samotnych, chorych, ubogich oraz dzieci. W niedługim czasie do tak pomyślanej i bezinteresownej pracy zgłosiło się 6 osób. I tak Dom Prowincjalny we Wrocławiu stał się siedzibą pierwszej Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety – grupy osób świeckich urzeczonych naszym charyzmatem służenia drugiemu człowiekowi.

O początkach i genezie Wspólnoty Apostolskiej można przeczytać tutaj

zdjęcie grupowe, siostry i osoby świeckieWspólnota Apostolska św. Elżbiety jest stowarzyszeniem osób świeckich, które, korzystając z duchowego dobra Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety, włączają się w realizację jego charyzmatycznego posłannictwa. Potrzeba umożliwienia osobom świeckim takiej współpracy zrodziła się w Zgromadzeniu Sióstr św. Elżbiety w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. W tym samym czasie przy wielu elżbietańskich Wspólnotach spontanicznie zaczęły gromadzić się grupy wolontariuszy wspomagających w bardzo konkretny sposób działalność charytatywną Zgromadzenia. Wszystko to stało się powodem podjęcia starań o nadanie tym wspólnotom charakteru stowarzyszenia kościelnego funkcjonującego na wzór “trzeciego zakonu”. W 1992 roku, podczas obrad XXI Kapituły Generalnej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety, opracowane zostały Statuty i ustalona oficjalna nazwa: Wspólnota Apostolska św. Elżbiety, a 8 grudnia 1993 roku Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego zatwierdziła Wspólnotę jako stowarzyszenie życia apostolskiego.

siostra nalewa grochówkę na imprezie plenerowej

Wspólnotę Apostolską św. Elżbiety tworzą osoby świeckie, kobiety i mężczyźni, pozostający w ścisłej łączności ze Zgromadzeniem Sióstr św. Elżbiety. Do głównych motywów nawiązywania przez laikat bliższej łączności ze Zgromadzeniem można zaliczyć: 

  1. pragnienie uczestnictwa w duchowości Zgromadzenia,
  2. poczucie przynależności do wspólnoty,
  3. jasno określone możliwości chrześcijańskiego zaangażowania.

 

 

Zainteresowała Cię Wspólnota Apostolska? Przeczytaj jej Statuty zatwierdzone przez Stolicę Apostolską 8 grudnia 1993 r.

 

 

Za każdą grupę Wspólnoty Apostolskiej odpowiada wydelegowana do tego siostra. Jej zadaniem jest m.in. towarzyszenie poszczególnym członkom w ich drodze formacji oraz dbanie o duchowy rozwój całej grupy. Członkowie Wspólnoty po odpowiednim przygotowaniu składają przyrzeczenia. Aktualnie w całym Zgromadzeniu istnieją 24 grupy Wspólnoty Apostolskiej. Łącznie Wspólnota liczy ok. 500 członków, z których prawie 300 osób złożyło już przyrzeczenia.


W Prowincji Wrocławskiej istnieją Wspólnoty Apostolskie św. Elżbiety, które funkcjonują przy następujących domach zakonnych:

Dom Prowincjalny Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
ul. św. Józefa 1/3
50-329 Wrocław; tel. 71/321-28-35;
wspolnota.apostolska.w-w@wp.pl

Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
ul. Kombatantów 9
57-350 Kudowa Zdrój; tel. 74/ 866-13-99

Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
ul. Pszczelarska 5
52-210 Wrocław Ołtaszyn; tel. 71/ 368-10-84

 

 

Wspólnota Apostolska przy Domu Prowincjalnym we Wrocławiu

Pierwsza Wspólnota Apostolska św. Elżbiety powstała we Wrocławiu w 1987 roku.

Propozycja udziału osób świeckich w charyzmacie elżbietańskim ukształtowała się jesienią 1987 r. w Domu Prowincjalnym Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety we Wrocławiu. Siostra Maria Eugenia Żurek – ówczesna Prowincjalna – wspierała wszelkie inicjatywy zdążające do zaangażowania osób świeckich przy świadczeniu pomocy materialnej i duchowej osobom starszym, samotnym, chorym, ubogim rodzinom a przede wszystkim ich dzieciom. Zabiegała najpierw o stworzenie i propagowanie broszurki o powstającej Wspólnocie Apostolatu św. Elżbiety, a 28.11.1987 r. uzyskała pozwolenie i błogosławieństwo na rozpoczęcie jej działalności od ks. Kardynała Henryka Gulbinowicza. Otrzymała też formalne rady co do funkcjonowania tego typu wspólnot oraz co do stworzenia statutów dla Apostolatu. Do czuwania nad poprawnością teologiczno-dogmatyczną statutów wyznaczono księdza doktora Józefa Patera.

Pierwszą osobą deklarującą wolę podjęcia się posługi ubogim była Stefania Nowicka, którą do Zgromadzenia skierował jej kierownik duchowy, ks. Jerzy Żytowiecki, zaprzyjaźniony ze Zgromadzeniem. W niedługim czasie, bo już 20.12.1987 r., zgłosiło się następnych sześć osób. Tak więc te i kolejne osoby – gotowe do niesienia bezinteresownej pomocy w duchu św. Elżbiety i Matek Założycielek – Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety Prowincji Wrocławskiej postanowiło przyjmować na podstawie deklaracji wiary i chęci służenia bliźnim. W taki sposób utworzono Wspólnotę, którą początkowo nazywano „Apostolat św. Elżbiety”.

Stefania Nowicka Przewodnicząca pierwszej Wspólnoty Apostolskiej

 Już w Wigilię Bożego Narodzenia zorganizowano wieczerzę wigilijną dla około 30 osób ubogich, które każdego dnia przychodzą do furty klasztornej po ciepły posiłek. Po niej miało miejsce spotkanie “opłatkowo-kolędowo-zapoznawcze” dla kandydatów do Wspólnoty Apostolatu. Pierwsze organizacyjne spotkanie Apostolatu odbyło się 3 stycznia 1988 roku. Wtedy to spośród ośmiu kandydatek wybrano Przewodniczącą – Stefanię Nowicką, która koordynowała działania wszystkich pozostałych członków Wspólnoty. Natomiast funkcje: doradczą i opieki duchowej wzięło na siebie Zgromadzenie (Siostra Prowincjalna i jej Rada), ustanawiając siostrę Odpowiedzialną – s. M. Bogusławę Śledziewską.

       Systematyczne spotkania Wspólnoty nabierały charakteru stałego, choć z powodu ogromnej spontaniczności i różnych okolicznościowych działań stan liczebny ciągle się zmieniał. Jednak w miarę upływu czasu wyłoniła się grupa osób trwale związanych z celami i posługiwaniem w duchu elżbietańskiego charyzmatu. Osoby te zobowiązały się do regularnych, dobrowolnych składek, z których utworzył się fundusz pozwalający zaspokoić najpilniejsze potrzeby i różne wydatki. Dodatkowo dało się zauważyć, że wraz ze wzrostem liczby osób potrzebujących pomocy rosła też proporcjonalnie liczba chętnych do niesienia takiej pomocy, a wśród nich znaleźli się lekarze i pielęgniarki gotowe służyć swoją profesją, panowie – tzw. „złote rączki” – potrafiący wszystko naprawić. Dość powiedzieć, że po miesiącu działania Wspólnota podwoiła liczbę członków.

Istotną potrzebą Wspólnoty okazała się formacja duchowa jej członków. Ustalono, że w każdą pierwszą niedzielę miesiąca Wspólnota spotykać się będzie na Mszy świętej, modlitwie i formacji duchowej opartej na wytycznych zawartych w „składankach” wydawanych przez Generalat Zgromadzenia dla formacji stałej sióstr. Poproszono zatem ks. Marka Mekwińskiego, by sprawował Mszę świętą dla członków Apostolatu i przeprowadzał katechezę tematyczną bazując na Piśmie Świętym i tematach wyznaczonych do przemyślenia na każdy miesiąc roku.

Z czasem zaczęto też organizować rekolekcje dla Apostolatu, przynajmniej raz w roku, najczęściej w innym Domu Zakonnym Zgromadzenia.

Początkowo posługa członków Wspólnoty Apostolskiej, koncentrowała się w głównej mierze na pomocy osobom chorym i w podeszłym wieku w ich domach (zanoszenie posiłków, robienie zakupów, załatwianie drobnych spraw urzędowych, wykonywanie napraw i drobnych remontów, sprzątanie, pielęgnacja i usługi medyczne); udzielano też pomocy materialnej więźniom, osobom uzależnionym, a z czasem wprowadzono pomoc również dla rodzin, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci. Na początku 1990 roku zgłosiły się studentki chętne do pracy z dziećmi, ktoś podarował pieniądze, żywność i słodycze, zorganizowano więc półkolonie dla dzieci z rodzin alkoholowych. Później w salce katechetycznej kontynuowano pracę z dziećmi w postaci korepetycji i pomocy w odrabianiu lekcji. Gdy po śmierci jednej z podopiecznych zostało dwupokojowe mieszkanie, zostało ono przydzielone przez Administrację Domów Miejskich Wspólnocie w celu utworzenia Przystani dla dzieci. Po przeprowadzonym remoncie dom ten służył przez wiele lat….

We wrześniu 1988 r. podczas Kapituły Generalnej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety w Rzymie Siostra Prowincjalna Eugenia przedstawiła inicjatywę powołania w Prowincji Wrocławskiej wspólnoty ludzi świeckich pod nazwą “Apostolat św. Elżbiety” i zaprezentowała zakres jej działania. Kapituła zaakceptowała Dzieło, uznając, że jest ono konkretną formą realizacji przez Zgromadzenie zaleceń posoborowych poprzez zaangażowanie laikatu w czynne życie Kościoła i poleciła rozszerzenie tej inicjatywy w całym Zgromadzeniu. Równocześnie, uwzględniając językowe problemy w tłumaczeniu nazwy „Apostolat”, ustalono oficjalną nazwę: WSPÓLNOTA APOSTOLSKA ŚWIĘTEJ ELŻBIETY. Naniesiono też pewne poprawki i uzupełniono projekt Statutów dla tej Wspólnoty. Na prośbę Siostry Prowincjalnej Eugenii, podczas środowej audiencji Ojciec święty Jan Paweł II udzielił błogosławieństwa powstającej Wspólnocie Apostolskiej.

Podczas obrad kolejnej Kapituły Generalnej, w listopadzie 1992 roku zakończono prace nad Statutem dla Wspólnoty Apostolskiej i dnia 8 grudnia 1993 r. Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego przy Stolicy Apostolskiej w Rzymie je zatwierdziła.

Wspólnota Apostolska przy Domu Prowincjalnym we Wrocławiu

Z A P R A S Z A

Wspólnota Apostolska w Kudowie Zdroju

Wspólnota Apostolska w Kudowie Zdroju działa od 2008 roku. Członkinie spotykają się raz w miesiącu w Domu Zakonnym sióstr elżbietanek przy ul. Kombatantów na Mszy św., adoracji i spotkaniu formacyjnym. Zaangażowane są w posługę modlitewną, ale też pomagają osobom chorym i samotnym.

W 2019 roku przyrzeczenia złożyło sześć kandydatek, więcej o wydarzeniu i tej Wspólnocie można przeczytać tutaj oraz tutaj…

 

Jesteś z Kudowy Zdrój i chcesz naśladować św. Elżbietę?   ZAPRASZAMY!

Wspólnota Apostolska we Wrocławiu-Ołtaszynie

Wspólnota Apostolska św. Elżbiety przy parafii Wniebowzięcia NMP we Wrocławiu na Ołtaszynie, gdzie posługują siostry elżbietanki, zaczęła tworzyć się we wrześniu 2019 r. Jednak wybuch pandemii COVID-19 w marcu 2020 r. przerwał spotkania formacyjne, które zostały wznowione w maju 2021 r.

Na etapie początkowym Wspólnota odkrywa swoją Misję na Adoracji Najświętszego Sakramentu, podczas modlitwy Słowem Bożym rozważając czytania mszalne na każdy dzień, koordynując peregrynację relikwii bł. Marii Luizy Merkert we własnych rodzinach, a także dbając o rozwój swego życia duchowego poprzez uczestnictwo w sakramentach świętych. Obecnie Wspólnota zaangażowana jest w pomoc i opiekę nad chorymi w ich własnych mieszkaniach.

02. 09. 2021 r. Wspólnota odbyła pielgrzymkę do Legnicy do miejsca Cudu Eucharystycznego. Intencją przewodnią było wynagrodzenie Jezusowi Eucharystycznemu za zniewagi, świętokradztwa i brak należnego uszanowania Jego Obecności wśród nas.

10. 09. 2021 r. Wspólnota Apostolska nawiedziła Nysę – miasto narodzin, działalności i doczesnego spoczynku bł. Marii Luizy Merkert, Założycielki Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety. Członkowie Wspólnoty odwiedzili też Dom Macierzysty i Dom Sióstr Emerytek, gdzie spoczywają błogosławione siostry elżbietanki Męczenniczki.

Następnym punktem pielgrzymki był Prudnik–Las, miejsce więzienia bł. Kard. Stefana Wyszyńskiego.

Był to dobry czas na wspólną modlitwę, integrację Wspólnot, poznawanie źródeł charyzmatu elżbietańskiego i doskonałego duchowego odpoczynku mimo trudu pielgrzymowania.

Spotkania formacyjno–modlitewne kontynuowane są co dwa tygodnie w czwartki i rozpoczynają się mszą świętą o godz. 18.00.

Parafian zainteresowanych przyłączeniem się do Wspólnoty Apostolskiej prosimy o kontakt z s. Dobrosławą Urbańczyk (tel. 663-892-035) lub Krystyną Skułą (tel. 504-998-636).

Wspólnota Apostolska we Wrocławiu-Ołtaszynie zaprasza.

TRANSLATE